Strona główna Prawo cywilne Leasing – aspekty cywilnoprawne leasingu

Leasing – aspekty cywilnoprawne leasingu

1413
PODZIEL SIĘ

Umowa leasingu jest określona szczegółowymi przepisami Kodeksu Cywilnego od niedawna. Przed wprowadzeniem zmian z 9 grudnia 2000 r., była ona regulowana przepisami ogólnego prawa cywilnego, jednak wraz  ze wzrostem częstotliwości zawierania umów leasingowych zdecydowano się na wprowadzenie jej do katalogu umów nazwanych. Przepisy dotyczące umowy leasingu były opracowywane z uwzględnieniem analizy praktyki leasingowej w kraju oraz zagranicą, opierając się między innymi na konwencji UNIDROIT określającej szczegółowe regulacje dotyczące międzynarodowego leasingu finansowego.

Leasing – strony umowy

Zawarcie umowy leasingu odbywa się pomiędzy dwiema stronami:

  • Finansujący (niegdyś leasingodawca) – zobowiązuje się nabyć rzecz od zbywcy i oddać korzystającemu do używania lub pobierania pożytków na czas określony w umowie. Oddanie do użytkowania musi nastąpić w ramach działalności przedsiębiorstwa prowadzonego przez finansującego,
  • Korzystający (niegdyś leasingobiorca) – podmiot posiadający pełną zdolność do czynności prawnych, który zobowiązuje się uiścić opłatę za użytkowanie przedmiotu w wysokości rat określonych w umowie. Co istotne, ogólna kwota wszystkich rat powinna być co najmniej taka sama, jaką finansujący musiał zapłacić, aby zakupić daną rzecz.

Leasing – czym się różni od umów najmu i dzierżawy?

Umowa leasingu zakłada obowiązek spłaty wartości przedmiotu umowy przez osobę korzystającą, jest to tzw. świadczenie ekwiwalentne.

W przypadku najmu i dzierżawy strony również są zobowiązane do płacenia czynszu, ale nigdzie nie jest określone że opłaty te muszą stanowić co najmniej wartość przedmiotu w chwili zawierania umowy.

Ponadto, szczególnym założeniem umowy leasingu jest fakt, że przedmiot leasingu musi zostać nabyty przez finansującego po uzgodnieniu warunków z korzystającym.

Nie ma to zastosowania w przypadku umów dzierżawy i najmu. Owszem, wynajmujący i wydzierżawiający oddają do użytku część swoich aktywów, natomiast są to aktywa albo uprzednio nabyte, albo wytworzone.

Leasing – co może być przedmiotem umowy leasingu?

Według przepisów dotyczących umowy leasingu, przedmiotem umowy może być rzecz w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Może to być rzecz zarówno ruchoma, jak i nieruchomość. Jak wynika z powyższego zapisu, przedmiotem umowy leasingu mogą być grunty, ruchomości, budynki i budowle.

Leasing – jak wygląda kwestia opłat leasingowych?

Korzystający w ramach zawartego kontraktu zobowiązuje się do zapłaty określonego wynagrodzenia na rzecz finansującego. Jednak należy podkreślić, że korzystający spłaca tę należność w ratach, nie uiszcza całej kwoty od razu. Umowa leasingu jest umową terminową, z tego względu zarówno wysokość, jak i ilość rat powinna znaleźć się w umowie. Nie ma jednak żadnych zapisów, które narzucałyby na finansującego i korzystającego wysokość rat, ich ilość czy też okres spłaty – tutaj strony mają pełną dowolność. Istotne jest tylko, aby trzymać się głównego założenia, mianowicie: suma wszystkich rat powinna stanowić równowartość wartości rzeczy lub jej ceny w momencie zawarcia umowy.

Leasing – jakie są formalne wymogi zawarcia umowy leasingu?

Jeżeli chodzi o formę umowy leasingu, przepisy są bardzo rygorystyczne. Najmniejsze odstępstwo od zalecanej formy umowy może spowodować jej nieważność. Przede wszystkim, umowa musi zostać sporządzona w formie pisemnej. Jeszcze bardziej rygorystycznie ustawodawca podchodzi do umów oddających w leasing nieruchomości, jeżeli przewidziano opcję zakupu nieruchomości przez korzystającego. W takim przypadku istnieje wymóg sporządzenia umowy w formie aktu notarialnego.

Podsumowując…

Umowa leasingu jest swego rodzaju nowością w Kodeksie Cywilnym, a uregulowania, które zastosowano, mają swoje źródło w praktyce krajowej i zagranicznej. Główną przesłanką do wprowadzenia jej do katalogu umów nazwanych był fakt, iż różniła się ona od umowy dzierżawy oraz najmu. Warto podkreślić, iż umowa leasingu podlega ścisłym uregulowaniom co do jej formy, dlatego niezbędnym jest upewnienie się, czy nasza umowa na pewno spełnia wszystkie wymogi formalne.​

MM.