Faktoring a forfaiting

Wśród osób zajmujących się zawodowo windykacją wierzytelności można zaobserwować zamienne stosowanie terminów „faktoring” i „forfaiting”. Pojęcia te oznaczą w pewnym zakresie podobne, lecz jednak odmienne instytucje.

Forfaiting przy długoterminowych wierzytelnościach
Faktoring dotyczy zakupu wierzytelności o stosunkowo krótkich terminach płatności.
Natomiast przedmiotem forfaitingu jest zakup wierzytelności o średnich i długich terminach wymagalności.

Forfaiting bez regresu
O factoringu mówimy, że występuje w odmianie pełnej (właściwej, bezregresowej) lub niepełnej (niewłaściwej, regresowej). Odmiana pełna polega na tym, iż w przypadku niemożliwości ściągnięcia wierzytelności, nabywca nie ma roszczenia zwrotnego do zbywcy. Nabywca wierzytelności przejmuje więc wówczas odpowiedzialność del credere. W odmianie zaś niepełnej, na warunkach określonych w umowie faktoringowej nabywcy przysługuje regres względem zbywcy wierzytelności.

Tymczasem forfaiting zawsze występuje bez regresu. Wpływa to oczywiście na wysokość prowizji dla nabywcy wierzytelności.

Forfaiting również z weksli i akredytyw
W faktoringu dochodzi do zakupu wierzytelności wynikających przede wszystkim z umów sprzedaży lub dostawy oraz umów o świadczenie usług.
Forfaiting zaś może dotyczyć również wierzytelności powstałych z weksli i akredytywy oraz tzw. wierzytelności księgowych.

Forfating tylko w handlu zagranicznym
Przyjmuje się, iż faktoring jest środkiem finansowania zarówno dostawców na rynek krajowy, jak i eksporterów.

Tymczasem forfaiting jest metodą finansowania handlu zagranicznego. Dotyczy więc on jedynie wierzytelności terminowych powstałych na skutek realizacji umowy eksportowej.

Trzeba jednak podkreślić, iż wśród prawników nie ma zgody, co do tego, że o forfaitingu możemy mówić jedynie w odniesieniu do kontraktów zagranicznych. Niektórzy bowiem uważają, że forfaiting może również wystąpić na rynku krajowym.

Podsumowanie
Wyżej wskazane różnice pomiędzy factoringiem a forfaitingiem pozwalają przyjąć, iż w Polsce obecnie mamy do czynienia przede wszystkim z tym pierwszym. Typowy forfaiting występuje jedynie w krajach odznaczających się dużą koncentracją kapitału, jak na przykład Wielka Brytania czy Niemcy.

Autor: Andrzej Jednoralski, aplikant radcowski

Kancelaria Radcy Prawnego „ART”
J A N J E D N O R A L S K I